Czy warto ubezpieczać niskocenne składniki majątku firmy ?
Jednym ze standardowych przedmiotów deklarowanych przez firmy do ubezpieczenia jest mienie ruchome. Ubezpieczyciele definiują je jako należące do przedsiębiorstwa składniki majątku takie jak urządzenia, maszyny czy też wyposażenie. Najczęściej wymagane przez ubezpieczycieli jest aby składniki te były zaewidencjonowane jako środek trwały.
Znaczna część przedsiębiorców posiada jednak również mienie ruchome, które, zgodnie z ustawą o rachunkowości nie musiało być i nie zostało zaewidencjonowane jako środek trwały. Dotyczy to całego przekroju firm, począwszy od spółek giełdowych a skończywszy na osobach rozliczających się na podstawie KPiR.
Podpisując umowę ubezpieczenia mienia należy mieć na względzie czy interesuje nas zabezpieczenie tej grupy mienia od różnych nieprzewidzianych zdarzeń losowych.
Dla niektórych podmiotów wartość niskocennego mienia ma charakter marginalny ponieważ jego utrata lub zniszczenie wskutek np. pożaru czy zalania nie wpłynie w sposób istotny na ich działalność. W tym przypadku zrozumiałym jest pominięcie tej pozycji w analizie ryzyka.
Jest jednak liczna grupa firm, dla których niezaewidencjonowane składniki majątku są dosyć istotne.
Podejmujący decyzje ubezpieczeniowe powinni przyjrzeć się w szczególności warunkom oferowanym przez ubezpieczycieli.
W kategorii „mienie ruchome” składniki te mogą być standardowo włączone w zakres ochrony ubezpieczeniowej bądź też je w ogóle wykluczać, względnie wskazywać zadeklarowanie ich w odrębnej kategorii. Co więcej, niektóre warunki określają limit na pojedynczy „niskocenny” przedmiot na pewnym poziomie kwotowym, np. 1.500 zł , podczas gdy inne w ogóle nie stosują tego ograniczenia, względnie określają je jako takie, które ze względu na swoja wartość początkową zostały wliczone do kosztów działalności.
Może mieć to istotny wpływ na realny zakres ochrony w świetle zmieniających się przepisów rachunkowych określających np. wartości pojedynczych, których nie musimy ujmować w ewidencji środków trwałych. Do niedawna była to kwota 3.500 zł, podczas gdy z początkiem stycznia 2018 r. podniesiono próg jednorazowej amortyzacji do 10.000 zł.
Lista „niskocennego” mienia zakupionego na potrzeby firmy może być całkiem obszerna. Przykładowo mogą to być:
- różnego rodzaju meble biurowe oraz drobny sprzęt biurowy, wyposażenie socjalne kuchni (lodówki, czajniki, expresy do kawy, kuchenki itp.
- wyposażenie sklepów i magazynów oraz punktów usługowych typu: kasy fiskalne, czytniki, półki, regały itd.
Znaczna część przedsiębiorców posiada jednak również mienie ruchome, które, zgodnie z ustawą o rachunkowości nie musiało być i nie zostało zaewidencjonowane jako środek trwały. Dotyczy to całego przekroju firm, począwszy od spółek giełdowych a skończywszy na osobach rozliczających się na podstawie KPiR.
Podpisując umowę ubezpieczenia mienia należy mieć na względzie czy interesuje nas zabezpieczenie tej grupy mienia od różnych nieprzewidzianych zdarzeń losowych.
Dla niektórych podmiotów wartość niskocennego mienia ma charakter marginalny ponieważ jego utrata lub zniszczenie wskutek np. pożaru czy zalania nie wpłynie w sposób istotny na ich działalność. W tym przypadku zrozumiałym jest pominięcie tej pozycji w analizie ryzyka.
Jest jednak liczna grupa firm, dla których niezaewidencjonowane składniki majątku są dosyć istotne.
Podejmujący decyzje ubezpieczeniowe powinni przyjrzeć się w szczególności warunkom oferowanym przez ubezpieczycieli.
W kategorii „mienie ruchome” składniki te mogą być standardowo włączone w zakres ochrony ubezpieczeniowej bądź też je w ogóle wykluczać, względnie wskazywać zadeklarowanie ich w odrębnej kategorii. Co więcej, niektóre warunki określają limit na pojedynczy „niskocenny” przedmiot na pewnym poziomie kwotowym, np. 1.500 zł , podczas gdy inne w ogóle nie stosują tego ograniczenia, względnie określają je jako takie, które ze względu na swoja wartość początkową zostały wliczone do kosztów działalności.
Może mieć to istotny wpływ na realny zakres ochrony w świetle zmieniających się przepisów rachunkowych określających np. wartości pojedynczych, których nie musimy ujmować w ewidencji środków trwałych. Do niedawna była to kwota 3.500 zł, podczas gdy z początkiem stycznia 2018 r. podniesiono próg jednorazowej amortyzacji do 10.000 zł.
Lista „niskocennego” mienia zakupionego na potrzeby firmy może być całkiem obszerna. Przykładowo mogą to być:
- różnego rodzaju meble biurowe oraz drobny sprzęt biurowy, wyposażenie socjalne kuchni (lodówki, czajniki, expresy do kawy, kuchenki itp.
- wyposażenie sklepów i magazynów oraz punktów usługowych typu: kasy fiskalne, czytniki, półki, regały itd.
